شرکت اپل از سال 2018 تلاش کرد تا سیستم کاربری هپتیک تاچ را جایگزین تاچ سه بعدی یا 3D Touch کند. هپتیک تاچ در سال 2018 و برای اولین بار در آیفون XR آماده عرضه شد و در سال 2019 در تمامی مدل‌های آیفون و به طور کامل جایگزین 3D Touch شد.
در این میان، سؤال اصلی این است که تفاوت هپتیک تاچ در مقایسه با 3D Touch چیست و گوشی‌های مبتنی بر این تلفن هوشمند چگونه به روند کاری خود در سیستم عامل آی او اس ادامه می‌دهند.
3D Touch یا همان تاچ سه بعدی اولین بار در سال 2015 و مشخصاً در آیفون 6 اس و 6 اس پلاس رونمایی شد. این قابلیت در کنار دوربین بهبود یافته تنها تغییرات مهم و قابل توجه آیفون 6 اس نسبت به نسل قبلی بود. کاربران با استفاده 3D Touch می‌توانستند روی آیکون‌های مختلف نمایشگر لمسی فشار بیشتری بیاورند تا از آن طریق منوها و آپشن‌های دیگری را ببینند. این قابلیت تا آیفون XS و XS Max نیز آماده عرضه شده بود با این حال مشکلات مربوط به قرار دادن سنسورهای مربوط به آن در نمایشگرهای اولد باعث شد تا اپل از تعبیه آن در دستگاه‌های جدید صرف نظر کند.
از طرف دیگر، هپتیک تاچ با استفاده از تپتیک انجین می‌تواند دقیقاً همان فیدبک ها و واکنش‌های 3D Touch را به کاربران ارائه دهد؛ با این تفاوت که کاربران دیگر نیازی به فشار دادن انگشت روی نمایشگر ندارند و تنها با نگه داشتن انگشت دست می‌توانند از این رابط کاربری جدید استفاده کنند.
از لحاظ کاربری و دقت استفاده، می‌توان گفت که هپتیک انجین در آی او اس 12 و زیر شاخه‌های آن با مشکلات زیادی مواجه بود؛ اما این رابط کاربری در آی او اس 13 به طور کامل بهبود یافته از این پس کاربران می‌توانند به صورت سریع و با همان کیفیت 3D Touch از آن برای فراخوانی آپشن‌های بیشتر استفاده کنند.
هپتیک تاچ شباهت بسیار زیادی به رابط کاربری سیستم عامل اندروید دارد؛ با این حال استفاده مداوم از آن باعث تسهیل کار با سیستم عامل آی او اس می‌شوند.
تنها مشکلی که می‌توان در رابط کاربری هپتیک تاچ مشاهده کرد، به کاهش سرعت استفاده و فراخوانی آپشن های مختلف در مقیاس چند دهم ثانیه است که این مسئله اهمیت بسیار زیادی ندارد.
اپلیکیشن مولتینا اِستور